Złomowanie samochodu – zwłaszcza takiego, który służył nam przez lata – to decyzja, którą niełatwo podjąć. Jeśli już okaże się nieunikniona, warto zadbać, aby wszystko przebiegło zgodnie z prawem.
Najważniejszą rzeczą w przypadku złomowania pojazdu jest wybór legalnie działającej, posiadającej niezbędne zezwolenia stacji demontażu. Tylko uzyskane oficjalną drogą dokumenty pozwolą na skuteczne wyrejestrowanie pojazdu i uniknięcie potencjalnych nieprzyjemności. Dlatego za wszelką cenę unikać należy wszelkich „złomowisk” działających w szarej strefie. Korzystając z ich pozornie atrakcyjnych usług, krzywdę wyrządzimy przede wszystkim sobie.
Nie uzyskamy od nich zaświadczenia o utylizacji samochodu – co najwyżej umowę kupna-sprzedaży wystawioną na tzw. słupa. Choć teoretycznie powinno to rozwiązać nasz problem z samochodem, zdarzają się przypadki, że umowa jest kwestionowana, a Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny znajduje sposób, by ukarać sprytnego właściciela za nadmierną pomysłowość.
Jeśli złomowanie będzie konieczne, postępujmy zgodnie z prawem – w trosce przede wszystkim o własny spokój ducha, a także m.in. o środowisko. Wystarczy odstawić nienadające się już do dalszego użytkowania auto do wybranej SDP wraz z kompletem dokumentów, odebrać zaświadczenie o likwidacji, kilkaset złotych gotówki na pocieszenie i… to tyle. Potem pozostaje nam już tylko wycieczka do Wydziału Komunikacji, by wyrejestrować samochód.
Kwota, którą zaoferuje SDP, będzie symboliczna. Bardzo prawdopodobne, że „dzikie złomowisko” mogłoby zaoferować nieco więcej. Lepiej jednak zainkasować mniej, ale za to mieć pewność, że samochód nie posłuży już do żadnych innych celów (pamiętajmy, że w urzędowej rzeczywistości najczęściej winny jest ten, z kogo akurat można ściągnąć karę – ze “słupa” ściągać nie ma czego). Legalna stacja wymontowuje części, które uważa za możliwe do dalszej odsprzedaży, a reszta ląduje w prasie.
Dlaczego by więc nie sprzedać samochodu na części samodzielnie? Na pewno udałoby się przecież zarobić w ten sposób więcej niż kilkaset złotych w SDP. Ustawodawca dobrze się przed tym zabezpieczył. By samochód mógł zostać przyjęty do złomowania, musi być co najmniej w 90% kompletny, a za każdy brakujący kilogram w stosunku do masy całkowitej uwzględnionej w dowodzie rejestracyjnym potrącane jest kilka złotych z „odstępnego”.
Co to ma na celu? Uniknięcie smutnego, ale niestety najbardziej prawdopodobnego scenariusza, w którym właściciel samochodu zdoła odsprzedać najbardziej chodliwe części, natomiast wszystko to, co mu pozostanie, wywiezie do lasu albo utopi w rzece, by nie zajmowało miejsca na podwórku. Przepis ma więc swoje logiczne uzasadnienie.
Samochód do SDP najlepiej dostarczyć samodzielnie. Jeśli jednak auto nie jest sprawne, potrzebna będzie laweta. Większość stacji oferuje usługi transportu wraku, pobierając za to oczywiście pewną opłatę.
Przy sobie posiadać trzeba dokument tożsamości, dowód rejestracyjny i kartę pojazdu – o ile ta była wydana – tablice rejestracyjne, a w samochodzie czytelny musi być numer VIN, tak aby możliwa była jednoznaczna identyfikacja auta.
Po uzyskaniu zaświadczenia ze stacji demontażu pojazdu należy udać się do Wydziału Komunikacji, by wyrejestrować samochód. Trzeba też o fakcie likwidacji powiadomić towarzystwo ubezpieczeniowe, w którym wykupiona była polisa OC.
Jeśli samochód nie nadaje się już do dalszego użytkowania, jego naprawy są nieopłacalne, samemu ma się już inny pojazd – wyeliminowanie go z użycia to najbardziej rozsądne wyjście. Niech nie stwarza zagrożenia, użytkowany przez kogoś, komu nie będą przeszkadzały dziury w podłodze czy niesprawne hamulce.
Nie jest prawdą, że złomowanie jest w jakikolwiek sposób uciążliwe. Nie jest też prawdą, że łatwiej samochód po prostu odsprzedać. Legalne, profesjonalne stacje demontażu pojazdu gwarantują, że cały proces będzie przebiegał szybko i bezproblemowo – a wszystkie formalności dopięte zostaną na ostatni guzik, dzięki czemu rozstanie z autem nie odbije się byłemu właścicielowi czkawką.
